تکرار آواز آبی ... همچون بندبازی بر زمینه‌ی آبی تاب می‌خورد و مانند تداوم بی‌انتهای پاندول ساعت، با هر بار جلو و عقب رفتن مرزهای زمان را درهم می‌ریزد. محیط را طوری می‌آراید گویی که مدام میان گذشته و آینده در سفر است، درحالی‌که «اکنون» برای او لحظه‌ایست از خلأ که خواب را به بیداری پیوند می‌زند.
لیلا میرزاخانی
تهران ۱۳۹۴
لطفا آخرین اخبار رویداد را از اطلاعات تماس جویا شوید، کدوم مسئولیتی در قبال تغییر اطلاعات رویدادها ندارد. گزارش اشکال یا اشتباه مربوط به این رویداد
