رضا دقتی در سال ۱۳۳۳ در تبریز به دنیا آمد. در ۱۴ سالگی دارای یک دوربین عکاسی کوچک شد و اولین عکس را از حیاط خانه انداخت. در گیرودار انقلاب وقتی که بیست و پنج ساله بود، روزی صدای تظاهرات دانشجویان در خیابان شنید. با شروع تیراندازی سربازان به طرف دانشجوها و وقتی دید که یکی از دانشجویان در حال گریز عکس می‌گیرد، او نیز شروع به عکاسی کرد و این کار را در روزهای بعد هم ادامه داد به گونه‌ای که یک آژانس خبری فرانسه از وی خواست تا از اعتراضات و تظاهرات برای آنها عکس تهیه کند. نتایج و استقبال غیرقابل باور بود. عکسها در پاری ماچ، اشترن و نیوزویک به چاپ رسیدو چند هفته بعد، او با نیوزویک قراردادی امضاء کرد. در جریان گروگانگیری وی تنها عکاسی بود که جلوی سفارت ایالات متحده حضور داشت. بعدها به هنگام عکسبرداری از جنگ ایران و عراق نیز در منطقه حضور یافت و زخمی شد. عدم سازگاری عکس‌های او با خواست حکومت اسلامی ایران، رضا را مجبور به ترک ایران و مهاجرت به اروپا برای همیشه کرد. رضا در حال حاضر با مجله نامدار نشنال جئوگرافی همکاری می‌کند و تا کنون بیش از صد کشور را تحت پوشش مطبوعاتی قرار داده است. گزارش‌های او بازگو کنندهٔ جنگ‌ها، انقلاب‌ها و مصائب انسانهاست. شاید هیچ خبرنگاری در دنیا به اندازه رضا در صحنه‌های جنگ حضور مستقیم نداشته است.
رضا دقتی همواره تصویر را به عنوان وسیله‌ای برای پیشبرد اهداف انسان دوستانه و مبارزات خود علیه استبداد به کار گرفته است. وی در سال ۱۹۹۰، پس از عقب‌نشینی شوروی از افغانستان، مسئولیت پخش کمکهای جامعه بین‌الملل را از طرف سازمان ملل متحد پذیرفت و به‌دنبال این تجربه بنیاد فرهنگی آیینه را در سال ۲۰۰۱ در کابل تأسیس کرد. در «بنیاد فرهنگی آیینه» تاکنون صدها تن از دختران و پسران افغان در رشته‌های روزنامه نگاری، عکاسی، فیلم برداری وطراحی تحت نظر اودر بالاترین سطح حرفه‌ای آموزش یافته و جذب دنیای کار حرفه‌ای در سطح بین‌المللی شده‌اند.
در سال ۲۰۰۵، فرانسه اعلام کرد که به پاس خدمات رضا دقتی، عکاس و خبرنگار ایرانی برای احیای مطبوعات آزاد، اشاعه آزادی بیان دردنیا، مبارزه برای احیای حقوق کودکان و مبارزه علیه استبداد، رئیس جمهور این کشور او را به مقام افتخاری شوالیه ملی لیاقت منسوب و به دریافت نشان شوالیه ملی لیاقت مفتخر کرده‌است. رضا دقتی اولین ایرانی است که به دریافت این نشان نایل آمده‌است.
دقتی در ژانویهٔ ۲۰۱۰ طی مراسمی که در تالار تئاتر مرکزی لینکلن شهر نیویورک برگزار شد جایزهٔ لسی -که به اسکار عکاسی معروف است- را دریافت کرد. او جایزه‌اش را به مردم ایران تقدیم کرد.
دقتی به هنگام دریافت این جایزه خطاب به حاضران گفت:
«ما صدای کسانی هستیم که بی صدایند، ما اینجا هستیم تا جهان چشمانش را به روی دردها و جنگ‌ها نبندد. من این جایزه را به کسانی تقدیم می‌کنم که در نبرد برای جهانی بهتر حتی از ادا کردن جان خود نیز دریغ نکردند. هم‌چنین این جایزه را به شهروندان ایرانی تقدیم می‌کنم، مبارزان بی نام و نشان راه آزادی که توانستند از طریق تلفن‌های همراه‌شان تصویرهایی را به عنوان سند و مدرک ثبت کنند!»
لطفا آخرین اخبار رویداد را از اطلاعات تماس جویا شوید، کدوم مسئولیتی در قبال تغییر اطلاعات رویدادها ندارد. گزارش اشکال یا اشتباه مربوط به این رویداد
